vassal
41vassal — I (New American Roget s College Thesaurus) n. liege, liegeman; thrall, bondman, subject; [feudal] tenant, serf. See servant. II (Roget s IV) n. Syn. thrall, serf, bondman; see servant , slave 1 …
42vassal — vas|sal [ væsl ] noun count LITERARY 1. ) someone in Europe during the Middle Ages who was loyal to a king who gave them a home and protection 2. ) a person or country that is completely dependent on and controlled by another person or country …
43vassal — see VARLET …
44vassal — vas·sal || væsl n. tenant farmer, one who gave total allegiance to a feudal lord in return for protection and the right to occupy and cultivate land, serf; subordinate; servant, enslaved person …
45vassal — [ vas(ə)l] noun 1》 historical a holder of land by feudal tenure on conditions of homage and allegiance. 2》 a person or country in a subordinate position to another. Derivatives vassalage noun Origin ME: via OFr. from med. L. vassallus retainer ,… …
46vassal — n. 1. Feudatory, feudal tenant. 2. Subject, dependant, retainer. 3. Servant, bondman, slave …
47vassal — vas·sal …
48vassal — (A.) [ لﺎﺹو ] ulaştıran …
49vassal — Kauā ho oluhi. See outcast …
50VASSAL — Ulaştıran, vasleden. Birleştiren …